«Αγαπημένη μου ξενιστή, μην είσαι τόσο άδικη μαζί μου». «My beloved host, do not be so unfair with me».

Είμαι ο καρκίνος σου και είσαι ο ξενιστής μου, γένους θηλυκού.

Γεννήθηκα μέσα σου ένα βράδυ που σε είχε πιάσει απελπισία επειδή ήσουν μόνη και δυστυχισμένη σε ένα ξένο μέρος, σε εκείνο το χωριό της Λάρισας, θυμάσαι;

Γενικά τα έχω βρει πολύ δύσκολα μαζί σου, αντιστέκεσαι σθεναρά στον πόλεμο που έχω ξεκινήσει για να σε κατακτήσω. Και σε συγχαίρω γι αυτό.

Σε σέβομαι. Αλλά εσύ έχεις πολύ θυμό για μένα, το διάβασα στην προηγούμενη ανάρτησή σου, στο blog σου.

Γιατί είσαι θυμωμένη;

Χάρη σε μένα άλλαξε η ζωή σου, μήπως το ξεχνάς κι αυτό;

Είσαι πιο δημιουργική από ποτέ, πιο ευτυχισμένη από ποτέ.

Άλλαξες τα πάντα, και κυρίως τον τρόπο που βλέπεις τη ζωή. Πέταξες από πάνω σου ό,τι σου ήταν άχρηστο για την καθημερινή σου ευτυχία, και κράτησες την ουσία.

Στην αρχή τρόμαξες όταν αναγκάστηκες να αφήσεις πίσω σου σπίτια, έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές, άχρηστους φίλους και σαχλές γνωριμίες και να ξεκινήσεις από το μηδέν, έτσι δεν είναι;

Όμως δεν θα εκτιμούσες ποτέ το δώρο της ζωής αν δεν υπήρχα εγώ μέσα σου. Δεν θα έβλεπες την πραγματική αξία της ύπαρξής σου, αν δεν σε έφτανα πολλές φορές στο χείλος του γκρεμού, αν δεν σου έδειχνα το παγωμένο πρόσωπο του θανάτου.

Γέμισες καλοσύνη το μυαλό και την ψυχή σου, έδωσες κουράγιο σε ανθρώπους που σε χρειάζονται περισσότερο από όσο εγώ, κι έτσι γίνεσαι ακόμα πιο δυνατή. Κι αυτό το οφείλεις σε εμένα. Αναγνώρισέ το.

Μαζί προχωράμε εδώ και δύο χρόνια, με έμαθες τι σημαίνει αληθινή μάχη, σε έμαθα τι σημαίνει αληθινή αγάπη. Είμαστε συνδεδεμένοι εσύ κι εγώ, σε έναν αγώνα επιβίωσης και ανταλλαγής δυνάμεων και μαθημάτων. 

Είμαι σίγουρος ότι θα προτιμήσεις να τελειώσεις τη ζωή σου ευτυχισμένη και πρόωρα, παρά να ζήσεις μέχρι τα βαθιά σου γεράματα και δυστυχισμένη, συμφωνείς; Αυτό ξεπληρώνεις, αυτό ζήτησες και παρακαλούσες κάθε βράδυ πριν λίγα χρόνια, να βρεις την ευτυχία. Εγώ ήμουν το κλειδί λοιπόν γι αυτή την ευτυχία, στην έδωσα αλλά με αντάλλαγμα τη ζωή σου. Δίκαιη μοιρασιά, δεν νομίζεις;

Σε βοήθησα να δεις και να αναγνωρίσεις αξίες. Είσαι πιο τυχερή από κάποιους άλλους «τυφλούς» που δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους, πέρα από τα συμφεροντάκια τους, πέρα από την ανιαρή καθημερινότητά τους.

Συνέχισε να με πολεμάς, θα χαρώ να χάσω τη μάχη μου από μια αγωνίστρια σαν κι εσένα. Αλλά αναγνώρισέ με.

Σε άλλαξα και σε έκανα καλύτερο άνθρωπο.

Δικός σου,

Ο καρκίνος σου.

I am your cancer and you're my host.

Born within you an evening that you were desperate because you were lonely and miserable in a foreign place, in that village of Larissa, remembers?

Generally I have found it very difficult with you, you strongly resist the war I have begun to conquer you. And I congratulate you for that.

I respect you. But thou have much anger for me, I read it in your previous posting in your blog.

Why are you angry?

Thanks to me your life has changed, did you forget it?

You're more creative than ever, happier than ever.

You changed everything, especially the way you see life. You threw over you anything that was useless for your daily happiness, and keep the substance.

At first you were scared when you had to leave behind homes, furniture, appliances, useless friends and acquaintances corny and start from the beginning, right?

But you never would appreciate the gift of life if I wasn’t there I in you. You would never see the real value of your existence, if I hadn’t shown you many times the brink, if I hadn’t shown you the frozen face of death.

Your mind and soul are filled with goodness, you gave courage to people who need you more than me, so you become even stronger. And you owe it to me. Recognize it.

Together we move since two years ago, you taught me what the real battle is, I taught what true love means. We are connected, you and I, in a fight for survival and exchange forces and courses.

I'm sure you will prefer to finish your life prematurely and happy than to live well into your old age and miserable, do you agree? This your pay-check this is what you kindly asked every night a few years ago, to find happiness. I was the key for this happiness, but I gave in exchange for your life. Fair deal, don’t you think?

I helped you see and recognize values. You're luckier than others 'blind' who can not see beyond their noses, beyond their vapid interests, beyond their tedious daily lives.

So please, continue to fight me, I will be happy to lose my battle from a fighter like you. But recognize me.

I have changed you and I have made you a better human being.

Yours,

The cancer in you.