Μηδένισα το κοντέρ και ξεκινάω απ' την αρχή. The end is the beginning.

Σημείο 10. Απρίλιος 2013. Ύστερα από 27 χημειοθεραπείες, είπα στο γιατρό μου ότι σταματάω εδώ. Αφού κανένα αποτέλεσμα δεν είχε όλη αυτή θεραπεία, παρά μόνο να μείνω σταθερή. Πίστευα ότι αυτό δεν είναι αρκετό.. Πόσο λάθος έκανα.

Είπα ότι θα δοκιμάσω μόνη μου, θα το παλέψω. Θα προχωρήσω χωρίς φάρμακα και όσο αντέξω.
Point 10. April 2013. After 27 times of chemo treatment, I told to my doctor that I will not continue anymore. Since I couldn't see any significant result from the whole therapy, apart from keeping me stable. I thought that this was not sufficient.. How wrong I was. I said that I will try alone, I will fight. That I will keep going on up to my limits without the medicines.

Όπως ένας φυλακισμένος βγαίνει από τη φυλακή, έτσι ένιωσα κι εγώ μετά από την απόφασή μου να σταματήσω τις χημειοθεραπείες. Ένιωσα δυνατή, γιγαντωμένη. Έτοιμη να δώσω κι άλλες μάχες. 

When I decided to stop the chemo, I felt just like a prisoner who turns his back to the door of the prison. I felt strong, like a giant. Ready to fight again.

Χόρευα με τον ήλιο, στροβιλιζόμουν, έπαιζα με τον άνεμο, ένιωθα ελεύθερη και δυνάμωνα μέρα με τη μέρα. 

I was dancing under the sun, I was eddying, I was playing with the wind, I was feeling free and every day my power was growing more and more.

Χαιρόμουν τη ζωή όσο ποτέ. Όταν φυσούσε δυνατός αέρας άπλωνα τα χέρια μου νομίζοντας ότι θα πετάξω. Ένιωθα ευγνωμοσύνη που μπορούσα να αισθανθώ, να μυρίσω, να ακούσω τη θάλασσα.

I was enjoying the life like I never did before. I was stretching my arms in the strong wind, feeling that I 'm going to fly. I was grateful because I could feel, I could smell, I could hear the sea.

Υπήρχαν οι στιγμές που χρειαζόμουν παραπάνω δύναμη για να συνεχίσω τον δύσκολο δρόμο που ΔΕΝ επέλεξα ποτέ. Αντλούσα δύναμη από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και από τη φύση.

Sometimes I needed more power to continue the difficult path that I DID NOT selected by myself. The power was coming from my beloved persons and the nature.

Ένιωσα και πάλι παιδί. Εκδήλωνα τη χαρά μου με κάθε τρόπο, την αγάπη μου για τη ζωή, για το φως, για το θεραπευτικό υγρό στοιχείο. Ήταν σαν να πατούσα στον πλανήτη γη για πρώτη φορά. .

I felt again like a child. I was expressing my joy in every way, my love for the life, for the light, for the healing water.

Και κάθε τόσο έλεγα "εμπρός λοιπόν καρκίνε, έλα να παλέψουμε!"

And from time to time I was saying: “come on cancer, fight with me!”

Αγάπησα τον ήλιο όσο ποτέ, και πολλές φορές ένιωσα να γίνομαι ιέρειά του.

I loved the sun like never before and many times I was feeling like a priestess of the sun.

Δοκίμαζα την ισορροπία μου, τα αδύναμά μου πόδια έπρεπε να λειτουργήσουν ξανά.

I was trying my balance, my weak legs should be strong again.

Δοκίμαζα τα χέρια μου, αν μπορούν να νιώσουν την αύρα της θάλασσας, τις ζεστές ακτίνες του ήλιου.

I was trying to feel the breeze from the sea and the warm sun rays with my arms.

Δοκίμαζα το νερό, αν μπορεί να δροσίσει την ταλαιπωρημένη μου σάρκα.

I was trying to refresh my tired flesh in the water.

Και το φως, πάντα ήταν ο οδηγός μου. Ήθελα να στρέφω το πρόσωπό μου προς το φως, έτσι ώστε να μην βλέπω καμία σκιά μπροστά μου..

The light was always my guide. I was always turning my face to the light, not to have any shade in front of me.

Και μια μέρα, τον Ιούλιο, ήρθε ο πόνος. Και με έριξε κάτω.

And one day of July, the pain came to me. And bear me down.

Στιγμές ανθρώπινης αδυναμίας. Αναζήτησα αναλγητική αγωγή. 

Moments of weakness. I asked for some analgesic treatment.

Έβαλα στόχο να πατήσω ξανά στα πόδια μου. Ο πόνος δεν ήταν τίποτα παραπάνω παρά μια υπενθύμιση ότι είμαι ακόμα ζωντανή.

My aim was to stand up again. The pain was just a reminder that I 'm still alive.

Έπρεπε να ξαναβρώ τη διάθεσή μου για παιχνίδι.

I should find again my mood for fun.

Άφησα το νερό να λειτουργήσει θεραπευτικά πάνω μου. Η επαφή με το νερό με χαλάρωνε, έπαιρνε μακριά τους φόβους, ο πόνος σιγά σιγά υποχωρούσε.

The water was like a remedy for me. The water offered me relaxation, the fears were going away, the pain was not so strong anymore.

Διοχέτευσα όλη μου την ενέργεια σε δημιουργικές δραστηριότητες. Βίντεο, φωτογραφία. Έπρεπε να έχω το μυαλό μου συνέχεια απασχολημένο.

All my energy became creativeness. Video, photography. I had to keep my mind always busy.

Κιθάρα. Μουσική.

Guitar, music.

Γέμιζα την καθημερινότητά μου με τη δημιουργία ενός κόσμου, που θα αποτελούσε τη "γέφυρα" για να επικοινωνώ με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, όταν δεν θα ήμουν πια εδώ.

Every day, I was creating a world that would be the “bridge” for my contact with my beloved persons the days that I will not be here anymore.

Η επιδείνωση της ασθένειάς μου με έκανε να εργάζομαι πυρετωδώς.

The more aggressive my cancer was, the more dedicated to my work I was.

Με έκανε πολλές φορές να υπερβαίνω τον εαυτό μου.

Many times I exceeded my limits.

Αλλά ποτέ δεν παράτησα την ιδέα να πετάξω. Πάνω από διαμαντένιους κήπους.

But I never gave up the idea to fly. Over the diamond gardens.

Το φθινόπωρο ήρθε. Κι εγώ είχα ακόμα τη δύναμη να παλέψω. 

The autumn comes again. And I still have the power to fight.

Ακόμα και όταν το τοπίο ήταν θολό, η ορατότητα μηδέν, υπήρχε κάτι όμορφο μέσα σε αυτό το σύννεφο. Η ομίχλη μπορούσε να κάνει τα πάντα να σωπάσουν, ακόμα και τις πιο ακραίες σκέψεις μου.

Even when the landscape was foggy, with no visibility, there was something beautiful inside the cloud. The fog could keep everything silent, even my most extreme worries.

Ο χειμώνας με τις υπέροχες λιακάδες του, έφερε και την ραγδαία επιδείνωσή μου. Δεν μπορούσα πλέον να περπατήσω, να φάω, να σταθώ όρθια. 

During this winter, with some wonderful sun-shining days, my situation became rapidly worst. I couldn't walk anymore, I couldn't eat, I couldn't keep standing up.

Ακόμα και σε μια τόσο δύσκολη φάση μου όμως, δεν έπρεπε να χάσω τις ελπίδες μου και την καλή μου διάθεση. Κραγιόν και μάσκαρα, και απόλαυση μιας ηλόλουστης μέρας.

Even in such a difficult situation, I should not lose my hopes and my good mood. Lipstick and mascara and enjoy the sunshine.

Αποφάσισα να "επιστρέψω" στην ιατρική φροντίδα. Πάλεψα όσο μπορούσα. Θα μπορούσα να πω ότι έκανα την τρέλα μου. Και τώρα ήταν η ώρα να γυρίσω. Αναζήτησα τη βοήθεια του γιατρού μου.

I decided a “come back” to the medical care. I fought the most I could do. I could say that I enjoyed that and now it 's the time to come back. I asked my doctor to assist me.

Περιμένοντας τη νέα θεραπεία μου, έκανα υπομονή και κουράγιο. Πίστεψα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες ακόμα και ενώ πλησίαζα στο σημείο μηδέν.

Waiting for my new treatment, with patience and guts. Although I was getting closer to the zero point, I was hoping that better days will come.

Σημείο μηδέν. Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, αλλά γαντζώθηκα από την προσμονή για το νέο φάρμακο που μου είπε ο γιατρός μου ότι μπορεί να με βελτιώσει. Και έτσι δεν έχασα τις ελπίδες μου.

Zero point. My situation is really bad, but I trusted the new medicine my doctor told me that maybe make me get better. My hopes are still alive.

Σημείο 1.

Ξεκινάω και πάλι από την αρχή. Το φάρμακο λειτουργεί. Είμαι και πάλι όρθια. Μαθαίνω να περπατάω.

Point 1. Starting from the beginning. Again. The medicine really has effect. I am standing up again. Making my first steps.